هانیه شیرازی فرد؛ دکتر غلامرضا عباسیان؛ دکتر احمد محسنی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر گفتگوی مشارکتی ترکیب شده با آموزش زبان تمرین-محور در آموزش مهارت نوشتاری به زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی و بررسی نگرش معلمان آنها نسبت به چنین رویکردی انجام شد. با توجه به ماهیت سؤالات پژوهش، از طرح تحقیق ترکیبی متوالی توضیحی استفاده شد. برای این منظور، 100 دانشجوی ایرانی کارشناسی آموزش زبان انگلیسی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر گفتگوی مشارکتی ترکیب شده با آموزش زبان تمرین-محور در آموزش مهارت نوشتاری به زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی و بررسی نگرش معلمان آنها نسبت به چنین رویکردی انجام شد. با توجه به ماهیت سؤالات پژوهش، از طرح تحقیق ترکیبی متوالی توضیحی استفاده شد. برای این منظور، 100 دانشجوی ایرانی کارشناسی آموزش زبان انگلیسی و مترجمیِ از نظر مهارت زبانی نسبتاً همگن از طریق برگزاری آزمون تعیین سطح آکسفورد (OPT) انتخاب شدند و ده معلم زبان انگلیسی زبان ایرانی در این مطالعه شرکت کردند. دانشجویان گروه آزمایش در معرض رویکرد ترکیبی آموزش نوشتن قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل آموزش معمول را در مرحله کمی مطالعه به مدت 16 جلسهی آموزشی تجربه کردند. در مرحله کیفی، یک مصاحبه انفرادی نیمه ساختاریافته با معلمان شرکت کننده انجام شد. مرحله کمی نشان داد که این روش ترکیبی تأثیرات نسبتاً معنی‌داری بر عملکرد نوشتاری زبان‌آموزان زبان انگلیسی دارد و مرحله کیفی نشان داد که معلمان دیدگاه‌های مثبتی را نسبت به اجرای رویکرد ترکیبی کاربردی به آموزش زبان تمرین-محور و گفتگوی مشارکتی در آموزش نوشتاری اتخاذ کردند. یافته‌ها برخی مفاهیم آموزشی را برای ذینفعان، از جمله طراحان برنامه درسی، زبان‌آموزان زبان انگلیسی، و معلمان ارائه می‌دهد تا گفتگوهای مشارکتی مبتنی بر تمرین را در آموزش زبان انگلیسی لحاظ کنند.
